Πριν λίγα χρόνια, σε έναν από αυτούς τους σικ τουριστικούς προορισμούς άκουσα τη φράση:«Βόλτα με το γαϊδουράκι μαντάμ;;;»
Το σοκ ήταν διπλό: το πρώτο πως έγινα ξαφνικά «μαντάμ» (αλλά αυτό είναι θέμα άλλου άρθρου και ίσως και ψυχολόγου), το δεύτερο μεγαλύτερο: Γυρνώντας να δω το γαϊδουράκι, είδα ένα εξαθλιωμένο πλάσμα που όχι μόνο δεν σου έκανε καρδιά να κάνεις βόλτα επιβαρύνοντας το, αλλά απορούσες πως στεκόταν στα πόδια του μέσα στο λιοπύρι.
Εκείνη τη μέρα πράγματι κατάλαβα τι μπορεί να σημαίνει «γαϊδουρινή υπομονή». Το ζώο ήταν αποστεωμένο, ταλαιπωρημένο, με κομμάτια από το τρίχωμα του να λείπουν και μικρές πληγές στα πόδια, όμως το συγκλονιστικότερο όλων ήταν το βλέμμα του. Ένα βλέμμα με όλη την εγκαρτέρηση του κόσμου, που παρακαλούσε να μην πω ναι σ’αυτή τη βόλτα, γιατί είχε κουραστεί όλη μέρα να κουβαλάει «μαντάμ» σαν την αφεντιά μου στα καλντερίμια του νησιού.
Τότε δεν είπα τίποτα. Μόνο ψέλισα ένα κάτι σαν «όχι. Λίγο νεράκι δεν του δίνετε;» για να εισπράξω ένα βλοσυρό βλέμμα από τον «αγωγιάτη» καθώς και δεν θα κέρδιζε από μένα και του έκανα και υποδείξεις για το «εργαλείο της δουλειάς του».
- Advertisement -
Ξέρω πολλοί θα πείτε, μα γι’ αυτο είναι φτιαγμενα τα γαϊδούρια και τετοια χαριτωμένα. Σας έχω νέα: Κανένα πλάσμα δεν είναι «φτιαγμένο» για να εξυπηρετεί τον άνθρωπο. Δεν είναι η φύση τους τέτοια και άλλες κουλαμάρες, πως το λένε. Τα γαϊδουράκια είναι ζώα που τους αρέσει να ζουν ελεύθερα σε αγέλες και όχι δεμένα κάτω από ένα δέντρο (στην καλύτερη) ή εκτεθειμένα στον καυτό ήλιο (στην χειρότερη και συνηθέστερη εκδοχή). Αν όμως τελικά, για οποιοδήποτε λόγο, αποκτήσουμε ένα τέτοιο ζώο θα πρέπει να του παρέχουμε τουλάχιστον τους βασικούς κανόνες ευζωίας: σκίαστρο, νερό τροφή και κτηνιατρική περίθαλψη.
Τα χρόνια πέρασαν και πάντα με πλήγωνε αυτή η κακομεταχείριση, αυτή η ακατανόητη σκληρότητα του ανθρώπου απέναντι σε αυτό το αγαθό πλάσμα. Κακομεταχείριση που αφορά είτε γαιδούρακι παστουρωμένο* στο χωράφι, είτε σε γαϊδούρι ή μουλάρι στη Σαντορίνη που αναγκάζεται να ανέβει καθημερινά 520 σκαλοπατια 4 & 5 φορές, είτε σε γαϊδούρια θύματα εγκατάλειψης μέσα στον ήλιο χωρίς νερό και φαγητό γιατί απλώς γέρασαν ή αρρώστησαν (σε περίπτωση που δεν τα πυροβολούν γιατί δεν είναι πια χρήσιμα εργαλεία).
Άπειρες κοινοτικές οδηγίες που αφορούν στη σήμανση και την καταγραφή των ιπποειδών έχουν ψηφιστεί από το 1990, αλλά αγνοούνται από τις αρμόδιες αρχές με μεγάλη “επιτυχία”. Γιαυτό και στην Ελλάδα δεν υπάρχει ιχνηλασιμότητα για την συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ζώων, δηλαδή καθώς δεν είναι υποχρεωτική η σήμανση και η καταγραφή τους, δεν γνωρίζουμε πόσα είναι, αν ζουν σε κατάλληλες συνθήκες, πόσα και πως έχουν πεθάνει κλπ.
Και φυσικά η κακομεταχείριση δεν σταμάτησε, πρώτον γιατί ειδικά στις μικρές κοινωνίες είναι δύσκολο να γίνουν καταγγελίες (σύνδρομο:«που να μπλέκω τώρα») και οι ποινές σπάνια είναι σοβαρές, ώστε να λειτουργήσουν παραδειγματικά και δεύτερον μιλάμε για «επιχειρήσεις» που έχουν στηθεί κυριολεκτικά στην πλάτη των ζωντανών. Έτσι με τούτα και με κείνα, καταλήξαμε να δούμε εκείνο το βίντεο του γαϊδουριού με την λυγισμένη από το βάρος πλάτη να εκτελεί χρέη «σκουπιδιάρικου» σε κάποιο γραφικό νησιώτικο σοκάκι. Τι ωραία διαφήμιση για τη χώρα μας ε;
Θα μου πείτε τι να κάνουμε; Το μόνο που μπορώ να σας απαντήσω είναι ότι όταν ζεις σε μια χώρα που πρέπει να κάνεις «σαματά» για τα αυτονόητα κάνεις ακριβώς αυτό: Μιλήστε. Κάντε καταγγελία. Η αστυνομία ή ο εισαγγελέας οφείλουν να κινηθούν αυτεπάγγελτα σε περίπτωση κακοποίησης συμφωνα με το νόμο με αυτόφωρη διαδικασία. Επίσης κάντε το περιστατικό γνωστό δημοσιεύοντας το σε οποιδήποτε μέσο.
Γίνετε η φωνή αυτών που δεν μπορούν να μιλήσουν…
Υποχρεωσή μας είναι να μην επιτρέψουμε αυτή η αποτρόπαιη συμπεριφορά να περάσει σαν κάτι φυσιολογικό, στις επόμενες γενιές.
*παστούρωμα: είναι το δέσιμο των ποδιών του ζώου μεταξύ τους, συνήθως ένα μπροστινό και ένα πίσω της ίδιας πλευράς ή τα πόδια ανά δύο δεμένα. Η πρακτική αυτή θεωρείται κακοποίηση.
ΥΓ1: Κατά την διάρκεια δημοσίευσης του άρθρου και μετά τις αυξανόμενες καταγγελίες για κακοποίηση γαϊδουριών και μουλαριών σε νησιά, το υπουργείο Ανάπτυξης και Τροφίμων προχώρησε στην έκδοση σχετικής εγκυκλίου. Σημειώνεται πως η βασικότερη αφορμή για την έκδοση της πρόσφατης εγκυκλίου ήταν οι δεκάδες καταγγελίες για κακοποίηση γαϊδουριών στη Σαντορίνη από τους ιδιοκτήτες τους. Στην εγκύκλιο αναφέρονται συνοπτικά τα πλαίσια ευζωίας κατά τη διαβίωση και την εργασία των ιπποειδών, όπως αυτά καθορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας των Ζώων. Ας δούμε πως θα συμμορφωθούμε και σε αυτό.
ΥΓ2: Α ρίξτε μια ματιά και εδώ, αν σας κέντρισα λίγο το ενδιαφέρον. Μπορείτε να ενημερωθείτε για τα πλάσματα αυτά αλλά και να βοηθήσετε ε;
-
Ιππόθεσις: https://www.ippothesis.gr/
- Ελληνικός Σύλλογος Προστασίας Ιπποειδών (ΕΣΠΙ): http://greekhorseprotection.org
- Καταφύγιο Γαϊδουριών Κύπρου : http://www.donkeysanctuarycyprus.org/el
ΥΓ3: μπορείτε να επικοινωνείτε αβάδιστα: treli.adespotoi@gmail.com Στείλτε ότι θέτε: απορίες, ερωτήσεις, προβληματισμούς, θέματα που θέλετε να αναδειχθούν, αγγελίες υιοθεσίας, την ιστορία του κατοικιδίου σας ή κάποιου ζωακίου που σας συγκίνησε ή φωτογραφίες. Θα τα παραλάβω με χαρά και φυσικά θα σας απαντήσω σχετικά