PING Φέτος είναι μια περίεργη τηλεοπτική χρονιά. Δεν είναι μόνο δύσκολη και απαιτητική για τους ανθρώπους που βρίσκονται μπροστά και πίσω από τις κάμερες, είναι πολλές φορές καταστροφική και σίγουρα ανθρωποφαγική όπως θα έχετε διαπιστώσει, με εντάσεις, καβγάδες, παρεξηγήσεις, εξηγήσεις και ενίοτε και συγγνώμες. Ωστόσο, δεν θέλω καθόλου να μπω σε αυτές τις κουβέντες. Ισως και πλέον γι’ αυτό εν γνώσει μου να απέχω από όλη αυτή τη φασαρία που μερικοί αρέσκονται να δημιουργούν για να υπάρχουν στο σύστημα. Αλλωστε, η κριτική δεν είναι πάντα για να βελτιώνει ή για να κατακεραυνώνει όπως βλέπω συνήθως γράφουμε για μια κακή ή αιχμηρή κριτική, είναι και για να επαινεί και αυτή τη φορά αποφάσισα το σημερινό Ping Pong να είναι αφιερωμένο… στο Φως και στο χειροκρότημα.
PONG Πέρα όμως από τη φασαρία και τον θόρυβο που δημιουργούν τα άδεια… κονσερβοκούτια, υπάρχει και ο θόρυβος από τα χειροκροτήματα. Αυτά των τηλεθεατών που παρακολουθούν φέτος ελληνικές σειρές όπως ο “Σασμός”. Εχω χρόνια να κολλήσω με ελληνική σειρά στην τηλεόραση και το έπαθα φέτος γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω ηθοποιούς με περγαμηνές στο θέατρο όπως η Μαρία Πρωτόπαππα, ο Δημήτρης Ήμελλος, ο Δημήτρης Λάλος και η αγαπημένη Ολγα Δαμάνη. Ηθοποιοί που καταθέτουν την ψυχή τους σε κάθε επεισόδιο με απλότητα και θεατρική αφαιρετικότητα αλλά με τα εκφραστικά μέσα να γεμίζουν με συναισθήματα τις καρδιές μας. Και ευτυχώς σε αυτή τη σειρά δεν είναι οι μόνοι. Από τον πρώτο ρόλο όπως είναι αυτός της Μαρίας Τζομπανάκης, της Χριστίνας Χειλά Φαμέλη, του Ορφέα Αυγουστίδη, της Μαριλίτας Λαμπροπούλου έως και τους θεωρητικά μικρότερους ρόλους της Δαναης Παππά, της Αλίνας Κωτσοβούλου, του Μιχάλη Αεράκη, της Ευγενίας Σαμαρά, του Θανάση Πατριαρχέα όλοι καταθέτουν σε κάθε επεισόδιο την ψυχή τους και δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας με αποτέλεσμα να είναι από τις λίγες σειρές που η λέξη πρωταγωνιστής μοιάζει αδύναμη. Γιατί απλά είναι όλοι τους πρωταγωνιστές! Αλλωστε, το σενάριο είναι τέτοιο που ο κάθε χαρακτήρας χτίζει μια σχέση αγάπης και μίσους με τους τηλεθεατές με την έννοια ότι δημιουργούνται έντονα συναισθήματα στο κοινό. Αυτό το είδαμε να συμβαίνει στην περίπτωση του Αστέρη και τώρα ακολουθεί και η Θοδώρα. Φυσικά, δεν μπορώ να μην αναφέρω την μουσική επένδυση του Νίκου Τερζή που με τόση αγάπη έχει αγκαλιάσει τη συγκεκριμένη σειρά με τραγούδια που ακουμπούν σε κάθε ιστορία και την πάνε ένα βήμα παραπέρα αλλά και βάζουν το δικό τους λιθαράκι σε αυτήν την μεγάλη επιτυχία που δεν αποτιμάται σε αριθμούς και τηλεθεατές αλλά σε ψυχές. Γιατί ο “Σασμός”… μπορεί στο τέλος να μην αφορά μόνο τους Βρουλάκηδες και τους Σταματάκηδες αλλά μια ολόκληρη Κρήτη.
PING Ωστόσο, φέτος δεν είναι μόνο ο “Σασμός” που κάνει την πολύπαθη ελληνική τηλεόραση να αλλάζει πίστα… Είναι και η ΕΡΤ με την “Αγάπη Παράνομη”. Μια μίνι σειρά που μπορεί χθες μετά από έξι επεισόδια να ολοπκηρώθηκε ωστόσο η δουλειά των Κουτελιδάκη – Ζιώγα φαίνεται πως θα αλλάξει τον τρόπο που μέχρι πρότινος βλέπαμε ή αντιμετωπίζαμε την δημόσια τηλεόραση και μάλιστα σε μια σεζόν όπου τα κανάλια περισσεύουν και ο ανταγωνισμός βρίσκεται στο ζενίθ. Πρόκειται για μια σειρά που δίνει χώρο στην υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών και δεν είναι μόνο οι εξαιρετικοί Καραμπέτη – Ψαρράς αλλά και οι νεώτεροι όπως Ταμπακάκης, Ξυγκόρου κ.α., όχι μόνο μέσα από λεκτικά μέσα καθώς τα βλέμματα και οι αναπνοές αποκτούν τη δική τους υπόσταση. Και τα ποσοστά τηλεθέασης που έκανε χθες το φινάλε αν μη τι άλλο δείχνει πως ο δρόμος προς τους πίνακες της Nielsen μπορεί να είναι δύσκολος αλλά όχι ακατόρθωτος. Το “καλό” θα βρίσκει πάντα το δρόμο του να ξεχωρίζει…
PONG Eίμαστε ακριβώς στα μέσα της τηλεοπτικής σεζόν και πολλοί αισθανόμαστε λες και έχει περάσει από πάνω μας οδοστρωτήρας. Πάντως, σίγουρα είναι μια σεζόν που δείχνει σε πολλούς τον δρόμο για αλλαγές ή ακόμα και την έξοδο… Το θέμα είναι πόσο ανοιχτά έχεις τα αυτιά σου ή τα μάτια σου για να το ακούσεις ή να το δεις.